معرفی کتاب تالار فرهاد

«تالار فرهاد» داستان عاشقانهٔ یک دانشجوی پزشکی دانشگاه تهران است. جوان دانشجو برای گذراندن دوران طرح و خارج از مرکز خود به سنندج می‌رود. شهری که یکی از دوستان قدیمی‌اش در آن اقامت دارد. در سنندج دل‌بستهٔ همکار خود می‌شود. اما فرانک آدم عجیبی است با زندگی‌ای عجیب: از مصر آمده و به دلیل شرایط سیاسی ایران و وضعیت مالی پدرش مجبور شده در ایران ادامهٔ تحصیل دهد. گفتگوهای این دوشخصیت و رفتار فرانک باعث می‌شود بحث‌هاشان سمت‌وسویی فلسفی و روان‌شناختی پیدا کند. از بودا گرفته تا نیچه و فروید. در این صحبت‌ها و مجادلات فلسفی آنچه بیش از همه بارز است مسئلهٔ عشق، مرگ و زندگی است. فرانک شروع به دیدن خواب‌ها و یادآوری چیزهایی می‌کند که نه اصلا به او مربوط است و نه در زندگی او رُخ داده. انگار که فرانک زندگی‌های دیگری نیز در گذشته‌هایی دور داشته. محبت میان فرانک و شخصیت اصلی داستان اوج می‌گیرد و همزمان نیز خواب‌ها و یادآوری‌های فرانک افزایش پیدا می‌کند و با عشق‌خام دوران نوجوانی محبوبش پیوند می‌خورد. طوری که دیگر دارد مخل زندگی فرانک می‌شود. اما فرانک همچنان جز محبوبش، نمی‌تواند به کس دیگری چیزی بگوید، چه اینکه همگان او را دیوانه خواهند دانست.

این رمان روایتی از عشق است که برای خواننده لحظاتی شیرین را رقم می‌زند. نحوه روایت پژمان در «تالار فرهاد» خواننده را مشتاق می‌کند تا کتاب را به پایان برساند و این مسئله مهمی است.

«عشق پاک» مهمترین ویژگی است که برای «تالار فرهاد» باید برشمرد. نویسنده در این کتاب به طرز عفیفانه‌ای از عشق سخن گفته و خواننده نه تنها از خواندن این عشق منزجر نمی‌شود بلکه به مفهوم والای آن نیز دست پیدا می کند. نگاهی که شخصیت اصلی کتاب به معشوق خود دارد مهم‌ترین دلیل برای بیان این نکته است.