معرفی کتاب سالهای بنفش

معرفی کتاب سالهای بنفش/ نوشته ابراهیم حسن بیگی / نشر علم

«سال های بنفش» اثری جذاب در حوزه انقلاب اسلامی است. رمانی است که رویدادهای سیاسی قبل و بعد از انقلاب را درباره یک خانواده شهرستانی روایت می کند. 

نویسنده در این کتاب به فعالیت گروه های سیاسی در سال های پیش از انقلاب و پس زمینه ای از ریشه ها و نحوه ی شکل گیری آن در ایران بعد از خرداد 1342 تا اوایل پیروزی انقلاب می پردازد.

حسن بیگی در «سال‌های بنفش»، داستان نوجوانی (علی) را روایت می‌کند که با خانواده‌أش درسال 1348 در روستایی در شهر بندر ترکمن زندگی می کنند. پدرش استا ابولحسن نام دارد و خیاط است. روحانی مبارزی به نام سید رسول به آن روستا تبعید می‌شود و در تنها اتاق اضافی منزل اوستا ابولحسن ساکن می‌شود. پسر بچه با روحانی ارتباط برقرار می‌کند، سید رسول، در طول مدت‌ اقامتش در روستای خواجه نفس دست به فعالیتهای‌ مذهبی-سیاسی‌ای می‌زند که موجب عصبانی شدن‌ سر گروهبان عابدی و در نتیجه آزار و اذیت خودش‌ می‌شود.این ارتباط باعث آشنایی علی با مقوله‌هایی (نظیر ظلم حکومت بر مردم، لزوم مبارزه با وی و...) می‌شود و این آشنایی سر آغاز ایجاد جرقه مبارزه با رژیم ستمشاهی در ذهنش می‌گردد به گونه‌ای که سخت به آن پایبند می‌شود و سرانجام در دوران دانشجویی توسط ساواک دستگیر و به پانزده سال زندان محکوم می‌شود.  

در بخشی از این رمان می خوانیم:

«گاهش که به شیرین افتاد تنش لرزید. ضربان قلبش شدت گرفت. چشم دوخت به او که با صورتی مجروح مقابلش ایستاده بود...علی روی کاغذ نوشت که صدایشان را ضبط می کنند. از مسائل خصوصی چیزی نگوید.از شیرین خواست پس از آزاد شدن به منزلش برود و مطمئن باشد که نیروهای ساواک او را تعقیب خواهند کرد. علی بلافاصله بوسیله کاغذ را با کبریتی که کنار چراغ پریموس بود آتش زد و خاکسترش را داخل سطل زباله انداخت....»